Copyright 2013-2015 Marnix Berkhoff
Welkom | Dag 1. Noordlaren-Rolde | Dag 2. Rolde-Schoonlo | Dag 3. Schoonloo-Hooghalen | Dag 4. Hooghalen-Lhee | Dag 5. Lhee-Havelte | Route-evaluatie | Contact
Nivonpad door Drenthe. 1975-2013
Dag 3. Traject 4 & 5. Schoonlo-Orvelte-Elp-Hooghalen (31 km) 
Veel bos vandaag. Dennenbomen heb je in alle soorten en maten. In ieder geval
heel wat verschillende dennenappels gezien. Tussen al die groene hoogbouw,
kleine vennetjes en stukjes heide. Bij één zo'n vennetje, de Meeuwenplassen, slaat
het Pieterpad linksaf. Honderd meter verder heet de route die we volgen vandaag
Drenthepad. In tegenstelling tot het Pieterpad en Drenthepad laat het Nivonpad
leuke natuurgebieden links liggen. Waren die in 1975 afgesloten en niet goed
toegankelijk? Ik kan het me haast niet voorstellen. Plotsklaps stond ie daar! Een
origineel kwart rond Nivonpad markeringspaaltje uit 1975. Verrot en tegen een
boom gezet doet ie nog steeds dienst. De rode N erop ontbreekt. Maar het is er
wel degelijk één. Eindelijk één gespot.
Op naar Orvelte. Museumdorp. Met oude boerderijen voor de liefhebber. Dat ben
ik. Maar daar was cafe Warmolds. Eindelijk dan die koffie en appelgebak. De
serveerster liet van de zenuwen een glas vallen. Die heb ik dan ook maar betaald.
Hahaha. Goed. Mooie jaren dertig boerderij. Leuke straatbeelden. Boerderij met
deeldeuren in de voorgevel. Oude Drentse herenboerderij en een
vakwerkboerderij. Die zie je normaal nooit meer. De schaapskudde stond buiten
het dorp te grazen. Even praatje met de herder gemaakt. Gaf me een
demonstratie met zijn honden. Best indrukwekkend.
Behalve bos ook veel landbouw. Grote percelen. Tarwe, haver, gerst, aardappelen,
mais, suikerbieten, zelfs peulen gezien! Praatje gemaakt met een boer die zijn
land inspecteerde. En hup weer het bos in. De route ging vreemd genoeg met een
.
Veel bos vandaag. Dennenbomen heb je in alle soorten en maten. In ieder geval
heel wat verschillende dennenappels gezien. Tussen al die groene hoogbouw,
kleine vennetjes en stukjes heide. Bij één zo'n vennetje, de Meeuwenplassen, slaat
het Pieterpad linksaf. Honderd meter verder heet de route die we volgen vandaag
Drenthepad. In tegenstelling tot het Pieterpad en Drenthepad laat het Nivonpad
leuke natuurgebieden links liggen. Waren die in 1975 afgesloten en niet goed
toegankelijk? Ik kan het me haast niet voorstellen. Plotsklaps stond ie daar! Een
origineel kwart rond Nivonpad markeringspaaltje uit 1975. Verrot en tegen een
boom gezet doet ie nog steeds dienst. De rode N erop ontbreekt. Maar het is er
wel degelijk één. Eindelijk één gespot.
Op naar Orvelte. Museumdorp. Met oude boerderijen voor de liefhebber. Dat ben
ik. Maar daar was cafe Warmolds. Eindelijk dan die koffie en appelgebak. De
serveerster liet van de zenuwen een glas vallen. Die heb ik dan ook maar betaald.
Hahaha. Goed. Mooie jaren dertig boerderij. Leuke straatbeelden. Boerderij met
deeldeuren in de voorgevel. Oude Drentse herenboerderij en een
vakwerkboerderij. Die zie je normaal nooit meer. De schaapskudde stond buiten
het dorp te grazen. Even praatje met de herder gemaakt. Gaf me een
demonstratie met zijn honden. Best indrukwekkend.
Behalve bos ook veel landbouw. Grote percelen. Tarwe, haver, gerst, aardappelen,
mais, suikerbieten, zelfs peulen gezien! Praatje gemaakt met een boer die zijn
land inspecteerde. En hup weer het bos in. De route ging vreemd genoeg met een
.
boog om Kamp Westerbork heen. Het kamp en het monument staan wel in de routegids genoemd. Wikipedia leert dat het
herinneringscentrum van 1983 is. Er was dus in 1975 weinig te zien. De Molukkers waren in 1970 vertrokken en het kamp was
afgebroken. Hierdoor wel mooi de Dove Wandersteen gezien. Jawel! Een ontmoetingsplek van herders toen het bos nog hei was
en grensteen tussen Westerbork, Zwiggelte, Amen en Grolloo. Ik bedoel maar. Ook te zien waren de radiotelescopen. Die waren
begin jaren zeventig gebouwd. Ze kunnen wel een likje verf gebruiken. Beetje vergane glorie allemaal. Na nog even doorlopen
eindpunt Hooghalen.
Route nagenoeg probleemloos gelopen. Op een inmiddels bebost wandelpad parallel langs een weg na en een verdwenen
oversteek over een hoofdweg heen. Thuisgekomen bleek ik een teek te hebben gevangen. Mijn eerste ooit. Gelukkig heb ik een
tang. En dat terwijl ik hierom met lange mouwen en een pet op loop. Rooie kringen in de gaten houden nu en noteren wanneer
ik hem gevangen heb. Bij deze.
herinneringscentrum van 1983 is. Er was dus in 1975 weinig te zien. De Molukkers waren in 1970 vertrokken en het kamp was
afgebroken. Hierdoor wel mooi de Dove Wandersteen gezien. Jawel! Een ontmoetingsplek van herders toen het bos nog hei was
en grensteen tussen Westerbork, Zwiggelte, Amen en Grolloo. Ik bedoel maar. Ook te zien waren de radiotelescopen. Die waren
begin jaren zeventig gebouwd. Ze kunnen wel een likje verf gebruiken. Beetje vergane glorie allemaal. Na nog even doorlopen
eindpunt Hooghalen.
Route nagenoeg probleemloos gelopen. Op een inmiddels bebost wandelpad parallel langs een weg na en een verdwenen
oversteek over een hoofdweg heen. Thuisgekomen bleek ik een teek te hebben gevangen. Mijn eerste ooit. Gelukkig heb ik een
tang. En dat terwijl ik hierom met lange mouwen en een pet op loop. Rooie kringen in de gaten houden nu en noteren wanneer
ik hem gevangen heb. Bij deze.
